O αυθεντικός-original κιθαρίστας των KISS,
όταν του χαρίζουν οι γονείς του για δώρο μια ηλεκτρική κιθάρα, έκτοτε έμελλε να
γίνει η παντοτινή αγαπημένη του.
Καθαρόαιμος Rocker στο παίξιμο του, δημιούργησε το απόλυτο image του Hard Rocker κιθαρίστα, δείχνοντας το δρόμο σε ολόκληρο το Sleazy/ Poser/ Glam/ Hard Rock κίνημα της δεκαετίας του ’80 και όχι μόνο. Μπορεί ο Ace Frehley να μην άλλαξε τον τρόπο που παίζεται η ηλεκτρική κιθάρα, αλλά σίγουρα δημιούργησε την επιθυμία σε πολλούς να πιάσουν την κιθάρα στα χέρια τους, πίσω στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 ή και σήμερα ακόμα. Χωρίς να το θέλει έχει δημιουργήσει σχολή με το solo του στους KISS, ενώ στα live είναι μοναδικός με ένα πάθος για την κιθάρα απερίγραπτο.
Κανείς βέβαια δεν θα ξεχάσει τις make-up ημέρες του, στους KISS, την space στολή που φορούσε (απ’ εκεί βγήκε και το παρατσούκλι “Space Ace”), τον καπνό και τις ρουκέτες που έβγαιναν από την κιθάρα του. Τα albums που έκανε με τους KISS θεωρούνται και τα καλύτερα τους, το αυθεντικό Rock εκτός από την ομορφιά τις μουσικής έχει και το attitude και ο Ace είναι δάσκαλος και μάστορας σε αυτό.
Όσο και να προσπάθησα να οριοθετήσω την πορεία του και να επιλέξω το πιο επιτυχημένο κομμάτι της μουσικής του πορείας μετά δυσκολίας έφτασα πέρα από την καριέρα που έχτισε μέσα στους KISS και μέσα από τους KISS, (με φωτεινή εξαίρεση από την solo καριέρα του, το πρώτο solo του album το ’87 και το “Trouble Walking” του ‘89). Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποβιβάσω την αξία του, όμως πιστεύω ακράδαντα πως ούτε και ο ίδιος κατάφερε ποτέ να απαγκιστρωθεί από αυτή την εικόνα αδικώντας τελικά την μουσική του ικανότητα και δεξιοτεχνία.
Ο Ace πρόσφερε πάρα πολλά στο μητρικό του μουσικό σχήμα, αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευρηματικός, πολυσχιδής, ανατρεπτικός και ανθρώπινος. Έχτισε μόνος του τον πλασματικό εαυτό του (για τις ανάγκες των KISS), την σκηνική του εικόνα, δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που δεν θυμάται την στάση του με τα λυγισμένα γόνατα επί σκηνής, τον καπνό να ξεπετάγεται από το σκάφος της κιθάρας του κατά την διάρκεια του solo του και τις βολίδες να ξεχύνονται από τον λαιμό της κιθάρας.
Ο Ace υπήρξε στα νεανικά χρόνια της ζωής του πιτσιρίκι του δρόμου, ο Paul Daniel Frehley, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Bronx της New York στις 27 Απριλίου του 1951. Σαν νέος ήταν μάλιστα μέλος μια συμμορίας της ΝΥ τους “Duckies” μαζί με έναν ακόμα κατοπινό γνωστό της Metal σκηνής τον Steven Edward Duren (εάν το όνομα αυτό σας ακούγεται αδιάφορο σας αναφέρω το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, Blackie Lawless ιδρυτή των WASP).
Καθαρόαιμος Rocker στο παίξιμο του, δημιούργησε το απόλυτο image του Hard Rocker κιθαρίστα, δείχνοντας το δρόμο σε ολόκληρο το Sleazy/ Poser/ Glam/ Hard Rock κίνημα της δεκαετίας του ’80 και όχι μόνο. Μπορεί ο Ace Frehley να μην άλλαξε τον τρόπο που παίζεται η ηλεκτρική κιθάρα, αλλά σίγουρα δημιούργησε την επιθυμία σε πολλούς να πιάσουν την κιθάρα στα χέρια τους, πίσω στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 ή και σήμερα ακόμα. Χωρίς να το θέλει έχει δημιουργήσει σχολή με το solo του στους KISS, ενώ στα live είναι μοναδικός με ένα πάθος για την κιθάρα απερίγραπτο.
Κανείς βέβαια δεν θα ξεχάσει τις make-up ημέρες του, στους KISS, την space στολή που φορούσε (απ’ εκεί βγήκε και το παρατσούκλι “Space Ace”), τον καπνό και τις ρουκέτες που έβγαιναν από την κιθάρα του. Τα albums που έκανε με τους KISS θεωρούνται και τα καλύτερα τους, το αυθεντικό Rock εκτός από την ομορφιά τις μουσικής έχει και το attitude και ο Ace είναι δάσκαλος και μάστορας σε αυτό.
Όσο και να προσπάθησα να οριοθετήσω την πορεία του και να επιλέξω το πιο επιτυχημένο κομμάτι της μουσικής του πορείας μετά δυσκολίας έφτασα πέρα από την καριέρα που έχτισε μέσα στους KISS και μέσα από τους KISS, (με φωτεινή εξαίρεση από την solo καριέρα του, το πρώτο solo του album το ’87 και το “Trouble Walking” του ‘89). Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποβιβάσω την αξία του, όμως πιστεύω ακράδαντα πως ούτε και ο ίδιος κατάφερε ποτέ να απαγκιστρωθεί από αυτή την εικόνα αδικώντας τελικά την μουσική του ικανότητα και δεξιοτεχνία.
Ο Ace πρόσφερε πάρα πολλά στο μητρικό του μουσικό σχήμα, αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευρηματικός, πολυσχιδής, ανατρεπτικός και ανθρώπινος. Έχτισε μόνος του τον πλασματικό εαυτό του (για τις ανάγκες των KISS), την σκηνική του εικόνα, δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που δεν θυμάται την στάση του με τα λυγισμένα γόνατα επί σκηνής, τον καπνό να ξεπετάγεται από το σκάφος της κιθάρας του κατά την διάρκεια του solo του και τις βολίδες να ξεχύνονται από τον λαιμό της κιθάρας.
Ο Ace υπήρξε στα νεανικά χρόνια της ζωής του πιτσιρίκι του δρόμου, ο Paul Daniel Frehley, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Bronx της New York στις 27 Απριλίου του 1951. Σαν νέος ήταν μάλιστα μέλος μια συμμορίας της ΝΥ τους “Duckies” μαζί με έναν ακόμα κατοπινό γνωστό της Metal σκηνής τον Steven Edward Duren (εάν το όνομα αυτό σας ακούγεται αδιάφορο σας αναφέρω το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, Blackie Lawless ιδρυτή των WASP).
Η οικογένεια των Frehley ήταν πράγματι μια
μουσικόφιλη οικογένεια και έτσι όταν ο μικρός Ace έλαβε ως Χριστουγεννιάτικο δώρο το 1964 μια ηλεκτρική κιθάρα ξεκίνησε
μόνος του ώστε να εντρυφήσει στα μυστικά της κιθάρας. Ο ίδιος είπε:”... Ποτέ
δεν πήγα σε ωδείο, ποτέ δεν παρακολούθησα μαθήματα κιθάρας, αλλά όλοι στην
οικογένεια μου παίζουν ένα μουσικό όργανο. Η μητέρα και ο πατέρας μου παίζουν,
ο πατέρα ήταν ό οργανοπαίχτης τους εκκλησιαστικού οργάνου, και ο αδερφός μου
και η αδερφή μου παίζουν και οι δυο πιάνο και ακουστική κιθάρα”.
Ο μικρός Ace πάντα περιστοιχιζόταν από μουσική, ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στην τρυφερή
ηλικία των 13, οι κυριότερες επιρροές του είναι κατά τον ίδιο, ο Jimi Hendrix (κάποτε στα 60’s ο Ace ήταν roadie του Hendrix), ο Albert Lee, ο Buddy Guy, ο Eric Clapton, ο B.B. King, οι Led Zeppelin, οι Rolling Stones και οι Who.
Από την στιγμή που η ερασιτεχνική μπάντα του Ace, άρχιζε να κερδίζει χρήματα από τις εμφανίσεις τους, τότε αποφάσισε να παρατήσει το γυμνάσιο, ο Ace πέρασε κατά καιρούς στην δεκαετία του ’60 από διάφορα τοπικά-ερασιτεχνικά σχήματα όπως τα… Micro-Organism, Exterminators, Four Roses, Muff Divers, King Kong, Honey & The Magic People, Molimo. Έπειτα βέβαια από την σχετική πίεση που δέχτηκε ο ίδιος από την κοπέλα του και την οικογένεια του, ό ίδιος επέστρεψε πίσω στο γυμνάσιο και κατάφερε να αποκτήσει με το ζόρι το απολυτήριο του. Μετά την αποφοίτησή του ο Ace καταπιάστηκε με διάφορες βραχυπρόθεσμες ευκαιριακές επαγγελματικές ασχολίες, όπως ταχυδρόμος, μεταφορέας, delivery boy σε κάβα κτλ. Ο Ace ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με το εκπαιδευτικό σύστημα αφού το απέβαλαν από δύο σχολεία και απέσυρε την υποβολή σε ένα τρίτο. Σε εκείνα τα γυμνασιακά χρόνια οφείλει και το παρατσούκλι του “Ace” μιας και κατάφερνε να τσιμπάει τα ερωτικά ραντεβού των συμμαθητών του, λέγοντας του “... πως είσαι ένας πραγματικός άσσος (Ace)...” Ήταν επίσης στο γυμνάσιο όπου ένας σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τις γραφικές τέχνες. Μάλιστα ο Ace είχε διαπρέψει στα καλλιτεχνικά στο γυμνάσιο, αρκετά χρόνια αργότερα το 1993 αξιοποίησε τις ικανότητες του να δημιουργεί έργα με την βοήθεια υπολογιστή και να πουλάει τα δημιουργήματα του σε μια gallery στο New Jersey.
Από την στιγμή που η ερασιτεχνική μπάντα του Ace, άρχιζε να κερδίζει χρήματα από τις εμφανίσεις τους, τότε αποφάσισε να παρατήσει το γυμνάσιο, ο Ace πέρασε κατά καιρούς στην δεκαετία του ’60 από διάφορα τοπικά-ερασιτεχνικά σχήματα όπως τα… Micro-Organism, Exterminators, Four Roses, Muff Divers, King Kong, Honey & The Magic People, Molimo. Έπειτα βέβαια από την σχετική πίεση που δέχτηκε ο ίδιος από την κοπέλα του και την οικογένεια του, ό ίδιος επέστρεψε πίσω στο γυμνάσιο και κατάφερε να αποκτήσει με το ζόρι το απολυτήριο του. Μετά την αποφοίτησή του ο Ace καταπιάστηκε με διάφορες βραχυπρόθεσμες ευκαιριακές επαγγελματικές ασχολίες, όπως ταχυδρόμος, μεταφορέας, delivery boy σε κάβα κτλ. Ο Ace ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με το εκπαιδευτικό σύστημα αφού το απέβαλαν από δύο σχολεία και απέσυρε την υποβολή σε ένα τρίτο. Σε εκείνα τα γυμνασιακά χρόνια οφείλει και το παρατσούκλι του “Ace” μιας και κατάφερνε να τσιμπάει τα ερωτικά ραντεβού των συμμαθητών του, λέγοντας του “... πως είσαι ένας πραγματικός άσσος (Ace)...” Ήταν επίσης στο γυμνάσιο όπου ένας σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τις γραφικές τέχνες. Μάλιστα ο Ace είχε διαπρέψει στα καλλιτεχνικά στο γυμνάσιο, αρκετά χρόνια αργότερα το 1993 αξιοποίησε τις ικανότητες του να δημιουργεί έργα με την βοήθεια υπολογιστή και να πουλάει τα δημιουργήματα του σε μια gallery στο New Jersey.
Η οικογένεια του δεν είχε αρκετά χρήματα και στα
εφηβικά του χρόνια βρέθηκε μπλεγμένος σε συμμορίες, κατόπιν θα υποστήριζε πως η
κιθάρα του έσωσε την ζωή και πολύ περισσότερο ως μέλος των KISS.
Ο Ace πέρασε τα πρώτα χρόνια των 70’s από διάφορες μπάντες η τελευταία ήταν οι Mollimo, το 1972 ο κολλητός του φίλος Bob McAdams εντόπισε σε ένα τεύχος του Village Voice μια αγγελία που ένα group ζητούσε lead κιθαρίστα και την έδειξε στον Ace. Και οι δύο βρέθηκαν να πηγαίνουν στην ακρόαση που έγινε μπροστά στα μέλη των Wicked Lester, Paul Stanley (κιθάρα), Gene Simmons (μπάσο) και Peter Criss (drums). Ο Ace πήγε στην ακρόαση φορώντας διαφορετικά αθλητικά παπούτσια (sneakers), ένα κόκκινο και ένα πορτοκαλί και, η αλήθεια είναι πως η εικόνα του Ace δεν ήταν και πολύ θελκτική. Μπήκε μέσα με ένα ειρωνικό υφάκι, και ενώ οι Simmons και Stanley μιλούσαν ακόμα με τον προηγούμενο υποψήφιο τον Bob Kulick, αυτός όμως άρχισε να παίζει για να ζεστάνει τα δάχτυλα του. Οι Simmons και Stanley τον απείλησαν να θα τον πετάξουν έξω, όμως μόλις πρόσεξαν τα παράταιρα παπούτσια αποφάσισαν να του δώσουν μια ευκαιρία. Αυτά που άκουγαν από τον υποψήφιο κιθαρίστα, τους άρεσαν και κατέληξαν να μιλάνε μεταξύ τους μέχρι που οι τρείς τους, Simmons, Stanley και Frehley άρχιζαν να παίζουν μαζί το “Deuce”. Το ξέφρενο solo του Ace τελικά τους έπεισε πως αυτός ο τύπος μπροστά τους ήταν ο κατάλληλος κιθαρίστας που έψαχναν. Τρεις εβδομάδες μετά την ακρόαση τα μέλη έχρισαν τον Ace Frehley ως τον βασικό τους κιθαρίστα. Τον Ιανουάριο του 1973 οι Wicked Lester άλλαξαν το όνομά τους σε KISS, ο Frehley έφτιαξε και τον χαρακτηριστικό λογότυπο του συγκροτήματος με τα διπλά κεραυνοειδή “SS”. Το συγκρότημα εμφανίζεται βαμμένο στις ζωντανές εμφανίσεις του και ο Ace ζωγραφίζει αστέρια στο πρόσωπό του, περνώντας ο καιρός το συγκρότημα καταλήγει στην βαμμένη εμφάνισή του και το κάθε μέλος υιοθετεί μια persona για την σκηνική του παρουσία, έτσι ο Ace καταλήγει να γίνει ο “Space Ace” και αργότερα ο “Spaceman”.
Ο δρόμος είναι δύσκολος και βρίσκει το συγκρότημα να παίζει σε άδεια clubs, ο Ace αναγκάζεται εκείνη την περίοδο να δουλέψει ως ταξιτζής μερικής απασχόλησης για να μπορέσει να πληρώνει κανέναν λογαριασμό. Το Σεπτέμβριο του 1973 τα πράματα δείχνουν να παίρνουν άλλη τροπή μιας και οι KISS αρχίζουν να λαμβάνουν μισθό από το νέο manager τους τον Bill Aucoin, $75 την εβδομάδα για το κάθε μέλος, αυτό έδωσε στον Ace την πολυτέλεια να παραιτηθεί από την δουλειά του.
Το Φεβρουάριο του 1974 οι KISS κυκλοφορούν τον ομώνυμο πρώτο δίσκο τους και βρίσκει τον Ace να παίζει τη βασική lead κιθάρα και να συμμετέχει με τη σύνθεση του “Gold Gin”. Ο ίδιος βέβαια δεν είχε καθόλου εμπιστοσύνη στις φωνητικές του ικανότητες, οπότε τα φωνητικά τα αναλαμβάνει ο Gene Simmons. O Ace έγραψε αρκετά τραγούδια για το συγκρότημα αλλά το πρώτο ηχογραφημένο δικό του στα φωνητικά ήταν το “Shock Me” (Love Gun), εμπνευσμένο από ένα περιστατικό στην συναυλία του Lakeland της Florida όπου κόντεψε να πεθάνει ζωντανός από ηλεκτροπληξία.
Ο Ace έγινε γνωστός από το ξέφρενο και ατμοσφαιρικό του παίξιμο και καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο γνωστούς κιθαρίστες της δεκαετίας του ’70 γεννώντας μια ολόκληρη γενιά νέων κιθαριστών. Ο ίδιος αναφέρει πως πολλοί κιθαρίστες του είπαν, ότι το παίξιμο του στον ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο των KISS “Alive I” τους ώθησε να ασχοληθούν με την κιθάρα. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του είναι η χρήση της Gibson Les Paul και συγκεκριμένα του μοντέλου με την υπογραφή του, της Cara Guitars η οποία γέμιζε με καπνό την σκηνή κατά την διάρκεια του ζωντανού του solo.
Το 1978 το κάθε μέλος του σχήματος κυκλοφόρησε έναν προσωπικό δίσκο κάτω από την επωνυμία των KISS βέβαια, ο δίσκος του Ace σημείωσε τις υψηλότερες πωλήσεις από τους υπόλοιπους τρεις. Μάλιστα το μοναδικό single του δίσκου το “New York Groove” (μια σύνθεση του Russ Ballard που πρώτο-κυκλοφόρησε από το Βρετανικό Glam Rock σχήμα των Hello) ανέβηκε στην θέση #13 του Αμερικανικού Billboard 100.
Βέβαια ο Ace, έθεσε με αυτό το τραγούδι το high-light των εμφανίσεων των KISS και σίγουρα ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του συγκροτήματος για τους fans. Αφού ξεκίναγε να τραγουδά αυτό το τραγούδι στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας παίζοντας το solo του με μια κιθάρα η οποία ανατιναζόταν και έπειτα ολοκλήρωνε το solo του με μια άλλη, δεύτερη κιθάρα.
Το 1979 βρίσκει τον Ace σε δημιουργικό οίστρο μέσα στα πλαίσια του συγκροτήματος των KISS, μάλιστα συμμετείχε με τρία τραγούδια για το album “Dynasty” , συνθετικά στο “Hard Times”, "Save Your Love" και φωνητικά στο “2000 Man” και τρία τραγούδια για το album “Unmasked”, τόσο συνθετικά όσο και φωνητικά στο "Talk To Me", "Two Sides Of The Coin" και "Torpedo Girl".
Ο Ace πέρασε τα πρώτα χρόνια των 70’s από διάφορες μπάντες η τελευταία ήταν οι Mollimo, το 1972 ο κολλητός του φίλος Bob McAdams εντόπισε σε ένα τεύχος του Village Voice μια αγγελία που ένα group ζητούσε lead κιθαρίστα και την έδειξε στον Ace. Και οι δύο βρέθηκαν να πηγαίνουν στην ακρόαση που έγινε μπροστά στα μέλη των Wicked Lester, Paul Stanley (κιθάρα), Gene Simmons (μπάσο) και Peter Criss (drums). Ο Ace πήγε στην ακρόαση φορώντας διαφορετικά αθλητικά παπούτσια (sneakers), ένα κόκκινο και ένα πορτοκαλί και, η αλήθεια είναι πως η εικόνα του Ace δεν ήταν και πολύ θελκτική. Μπήκε μέσα με ένα ειρωνικό υφάκι, και ενώ οι Simmons και Stanley μιλούσαν ακόμα με τον προηγούμενο υποψήφιο τον Bob Kulick, αυτός όμως άρχισε να παίζει για να ζεστάνει τα δάχτυλα του. Οι Simmons και Stanley τον απείλησαν να θα τον πετάξουν έξω, όμως μόλις πρόσεξαν τα παράταιρα παπούτσια αποφάσισαν να του δώσουν μια ευκαιρία. Αυτά που άκουγαν από τον υποψήφιο κιθαρίστα, τους άρεσαν και κατέληξαν να μιλάνε μεταξύ τους μέχρι που οι τρείς τους, Simmons, Stanley και Frehley άρχιζαν να παίζουν μαζί το “Deuce”. Το ξέφρενο solo του Ace τελικά τους έπεισε πως αυτός ο τύπος μπροστά τους ήταν ο κατάλληλος κιθαρίστας που έψαχναν. Τρεις εβδομάδες μετά την ακρόαση τα μέλη έχρισαν τον Ace Frehley ως τον βασικό τους κιθαρίστα. Τον Ιανουάριο του 1973 οι Wicked Lester άλλαξαν το όνομά τους σε KISS, ο Frehley έφτιαξε και τον χαρακτηριστικό λογότυπο του συγκροτήματος με τα διπλά κεραυνοειδή “SS”. Το συγκρότημα εμφανίζεται βαμμένο στις ζωντανές εμφανίσεις του και ο Ace ζωγραφίζει αστέρια στο πρόσωπό του, περνώντας ο καιρός το συγκρότημα καταλήγει στην βαμμένη εμφάνισή του και το κάθε μέλος υιοθετεί μια persona για την σκηνική του παρουσία, έτσι ο Ace καταλήγει να γίνει ο “Space Ace” και αργότερα ο “Spaceman”.
Ο δρόμος είναι δύσκολος και βρίσκει το συγκρότημα να παίζει σε άδεια clubs, ο Ace αναγκάζεται εκείνη την περίοδο να δουλέψει ως ταξιτζής μερικής απασχόλησης για να μπορέσει να πληρώνει κανέναν λογαριασμό. Το Σεπτέμβριο του 1973 τα πράματα δείχνουν να παίρνουν άλλη τροπή μιας και οι KISS αρχίζουν να λαμβάνουν μισθό από το νέο manager τους τον Bill Aucoin, $75 την εβδομάδα για το κάθε μέλος, αυτό έδωσε στον Ace την πολυτέλεια να παραιτηθεί από την δουλειά του.
Το Φεβρουάριο του 1974 οι KISS κυκλοφορούν τον ομώνυμο πρώτο δίσκο τους και βρίσκει τον Ace να παίζει τη βασική lead κιθάρα και να συμμετέχει με τη σύνθεση του “Gold Gin”. Ο ίδιος βέβαια δεν είχε καθόλου εμπιστοσύνη στις φωνητικές του ικανότητες, οπότε τα φωνητικά τα αναλαμβάνει ο Gene Simmons. O Ace έγραψε αρκετά τραγούδια για το συγκρότημα αλλά το πρώτο ηχογραφημένο δικό του στα φωνητικά ήταν το “Shock Me” (Love Gun), εμπνευσμένο από ένα περιστατικό στην συναυλία του Lakeland της Florida όπου κόντεψε να πεθάνει ζωντανός από ηλεκτροπληξία.
Ο Ace έγινε γνωστός από το ξέφρενο και ατμοσφαιρικό του παίξιμο και καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο γνωστούς κιθαρίστες της δεκαετίας του ’70 γεννώντας μια ολόκληρη γενιά νέων κιθαριστών. Ο ίδιος αναφέρει πως πολλοί κιθαρίστες του είπαν, ότι το παίξιμο του στον ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο των KISS “Alive I” τους ώθησε να ασχοληθούν με την κιθάρα. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του είναι η χρήση της Gibson Les Paul και συγκεκριμένα του μοντέλου με την υπογραφή του, της Cara Guitars η οποία γέμιζε με καπνό την σκηνή κατά την διάρκεια του ζωντανού του solo.
Το 1978 το κάθε μέλος του σχήματος κυκλοφόρησε έναν προσωπικό δίσκο κάτω από την επωνυμία των KISS βέβαια, ο δίσκος του Ace σημείωσε τις υψηλότερες πωλήσεις από τους υπόλοιπους τρεις. Μάλιστα το μοναδικό single του δίσκου το “New York Groove” (μια σύνθεση του Russ Ballard που πρώτο-κυκλοφόρησε από το Βρετανικό Glam Rock σχήμα των Hello) ανέβηκε στην θέση #13 του Αμερικανικού Billboard 100.
Βέβαια ο Ace, έθεσε με αυτό το τραγούδι το high-light των εμφανίσεων των KISS και σίγουρα ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του συγκροτήματος για τους fans. Αφού ξεκίναγε να τραγουδά αυτό το τραγούδι στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας παίζοντας το solo του με μια κιθάρα η οποία ανατιναζόταν και έπειτα ολοκλήρωνε το solo του με μια άλλη, δεύτερη κιθάρα.
Το 1979 βρίσκει τον Ace σε δημιουργικό οίστρο μέσα στα πλαίσια του συγκροτήματος των KISS, μάλιστα συμμετείχε με τρία τραγούδια για το album “Dynasty” , συνθετικά στο “Hard Times”, "Save Your Love" και φωνητικά στο “2000 Man” και τρία τραγούδια για το album “Unmasked”, τόσο συνθετικά όσο και φωνητικά στο "Talk To Me", "Two Sides Of The Coin" και "Torpedo Girl".
Όμως παρόλο που η δημιουργική του ανησυχία έβρισκε
αντίκρισμα στα τραγούδια της μπάντας, εντούτοις ο ίδιος έδειχνε βαθιά
προβληματισμένος με την γενική μουσική κατεύθυνση του group. Αργότερα η
αποχώρηση του Peter Criss το 1980 δυσχέραινε
ακόμα περισσότερο την θέση του Ace μέσα στο συγκρότημα μιας και η θέση και άποψη του
υποσκελίζονταν από τις δύο ψήφους που είχαν οι Gene Simmons και Paul Stanley σχετικά με τα
θέματα που αφορούσαν στην μουσική κατεύθυνση και εξέλιξη των KISS. Ακόμα και μετά την έλευση του Eric Carr τα
πράγματα δεν βελτιώθηκαν, αφού ο Eric κάλυψε την θέση του Peter Criss, όμως δεν έγινε ποτέ μόνιμο μέλος του συγκροτήματος και ως εκ
τούτου δεν είχε δικαίωμα ψήφου.
Οι σχέσεις του Ace με τους υπόλοιπους δοκιμάστηκαν ακόμα περισσότερο όταν ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του “(Music From) The Elder". Η συνθετική συμμετοχή του ήταν περιορισμένη καταρχάς από την προσωπική του δυσαρέσκεια, ο Ace πίστευε πως οι KISS χρειάζονταν και έπρεπε να ηχογραφήσουν ένα πιο λιτό και ευθύ Rock album, ενώ τόσο οι Stanley, Simmons όσο και ο παραγωγός του δίσκου Bob Ezrin κατέληξαν στην απόφαση να δημιουργήσουν μια μουσική ιστορία με ενιαία δομή (κάτι που είχε κάνει ο παραγωγός με τον διπλό δίσκο των Pink Floyd “The Wall”). Ο δεύτερος λόγος ήταν πως ο Ace, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τον παραγωγό Bob Ezrin, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το κόψιμο πολλών solo του κατά τις ηχογραφήσεις, η κόντρα τους βέβαια είχε ξεκινήσει νωρίτερα κατά την παραγωγή του πολύ επιτυχημένου δίσκου των KISS, “Destroyer” όπου ο Bob Ezrin ήταν και πάλι παραγωγός τους. Η διαδικασία των ηχογραφήσεων είχε τον αέρα ενός στρατοπέδου βάζοντας τον Ezrin στην θέση του στρατοπεδάρχη, ο Ace υποχρεώθηκε πολλές φορές να ηχογραφήσει επαναλλειμένως τα solo του, φέρνοντας τους δύο τους σε ρήξη μέχρι που o Ace υπέκυψε όταν ο Ezrin του ανέφερε πως εάν συνέχιζε την ανυπακοή συμπεριφορά του θα έφερνε ως κιθαρίστα τον Dick Wagner. Κάτι που οδήγησε τον κιθαρίστα να αποσυρθεί από την συμμετοχή στην σύνθεση νέων τραγουδιών και να αποχωρήσει τελικά από το συγκρότημα στο τέλος του 1982.
Ο αντικαταστάτης βρέθηκε στο πρόσωπο του Vinnie Vincent, το παράδοξο είναι πως ο Ace συνέχιζε να εισπράττει το ένα τέταρτο της αμοιβής του, σύμφωνα με τους όρους του συμβολαίου του, για τους δίσκους “Lick It Up” και “Animalize”, παρόλο που δεν αναμείχτηκε με κανέναν τρόπο σε κανέναν από τους δύο προαναφερθέντες δίσκους των KISS.
Η κατάσταση δεν έδειχνε σημάδια βελτίωσης και η εριστική στάση του Ace λόγω της κατάχρησης ουσιών και alcohol, δεν έκανε τα πράματα καλύτερα. Τον Απρίλιο του 1982 μπλέχτηκε σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα μαζί με τον Anton Fig, η αναφορά της αστυνομίας έδειξε πως το αυτοκίνητο το οδηγούσε ο Fig, ενώ ο Ace παραδέχτηκε αργότερα πως ο ίδιος ήταν ο οδηγός και απλώς ο Fig χρεώθηκε το ατύχημα. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς ανάγκασε την αστυνομία σε ένα ξέφρενο κυνηγητό οδηγώντας με 90 μίλια την ώρα, κάτι που του κόστισε $600 και αφαίρεση του διπλώματος οδήγησης για 6 μήνες.
Οι σχέσεις του Ace με τους υπόλοιπους δοκιμάστηκαν ακόμα περισσότερο όταν ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του “(Music From) The Elder". Η συνθετική συμμετοχή του ήταν περιορισμένη καταρχάς από την προσωπική του δυσαρέσκεια, ο Ace πίστευε πως οι KISS χρειάζονταν και έπρεπε να ηχογραφήσουν ένα πιο λιτό και ευθύ Rock album, ενώ τόσο οι Stanley, Simmons όσο και ο παραγωγός του δίσκου Bob Ezrin κατέληξαν στην απόφαση να δημιουργήσουν μια μουσική ιστορία με ενιαία δομή (κάτι που είχε κάνει ο παραγωγός με τον διπλό δίσκο των Pink Floyd “The Wall”). Ο δεύτερος λόγος ήταν πως ο Ace, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τον παραγωγό Bob Ezrin, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το κόψιμο πολλών solo του κατά τις ηχογραφήσεις, η κόντρα τους βέβαια είχε ξεκινήσει νωρίτερα κατά την παραγωγή του πολύ επιτυχημένου δίσκου των KISS, “Destroyer” όπου ο Bob Ezrin ήταν και πάλι παραγωγός τους. Η διαδικασία των ηχογραφήσεων είχε τον αέρα ενός στρατοπέδου βάζοντας τον Ezrin στην θέση του στρατοπεδάρχη, ο Ace υποχρεώθηκε πολλές φορές να ηχογραφήσει επαναλλειμένως τα solo του, φέρνοντας τους δύο τους σε ρήξη μέχρι που o Ace υπέκυψε όταν ο Ezrin του ανέφερε πως εάν συνέχιζε την ανυπακοή συμπεριφορά του θα έφερνε ως κιθαρίστα τον Dick Wagner. Κάτι που οδήγησε τον κιθαρίστα να αποσυρθεί από την συμμετοχή στην σύνθεση νέων τραγουδιών και να αποχωρήσει τελικά από το συγκρότημα στο τέλος του 1982.
Ο αντικαταστάτης βρέθηκε στο πρόσωπο του Vinnie Vincent, το παράδοξο είναι πως ο Ace συνέχιζε να εισπράττει το ένα τέταρτο της αμοιβής του, σύμφωνα με τους όρους του συμβολαίου του, για τους δίσκους “Lick It Up” και “Animalize”, παρόλο που δεν αναμείχτηκε με κανέναν τρόπο σε κανέναν από τους δύο προαναφερθέντες δίσκους των KISS.
Η κατάσταση δεν έδειχνε σημάδια βελτίωσης και η εριστική στάση του Ace λόγω της κατάχρησης ουσιών και alcohol, δεν έκανε τα πράματα καλύτερα. Τον Απρίλιο του 1982 μπλέχτηκε σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα μαζί με τον Anton Fig, η αναφορά της αστυνομίας έδειξε πως το αυτοκίνητο το οδηγούσε ο Fig, ενώ ο Ace παραδέχτηκε αργότερα πως ο ίδιος ήταν ο οδηγός και απλώς ο Fig χρεώθηκε το ατύχημα. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς ανάγκασε την αστυνομία σε ένα ξέφρενο κυνηγητό οδηγώντας με 90 μίλια την ώρα, κάτι που του κόστισε $600 και αφαίρεση του διπλώματος οδήγησης για 6 μήνες.
Παρόλο αυτά, λόγω συμβολαίου ο Ace εμφανίζεται στο εξώφυλλο της συλλογής “Killers” και του studio album “Creatures Of The Night” μην έχοντας όμως καμία
ανάμιξη σε επίπεδο συνθέσεων με κανένα από τους δύο δίσκους. Η τελευταία
εμφάνιση μαζί με το συγκρότημα ήταν στο video-clip του "I Love it Loud", και μια σειρά Ευρωπαϊκών εμφανίσεων
προώθησης στην TV το Νοέμβριο του 1982.
Ο Ace ξεκίνησε να καταστρώνει και να υλοποιεί σχέδια που αφορούσαν την προσωπική του καριέρα πότε κάτω από το όνομα Frehley’s Comet και πότε κάτω από το δικό του όνομα. Η μοναδική επαφή που υπήρξε με τους πρώην συνεργάτες του ήταν με τον πρώην drummer των KISS, Peter Criss όταν ο ένας προσέφερε στον άλλο τις υπηρεσίες του ως κιθαρίστας και drummer αντίστοιχα, άλλωστε ο Ace πάντοτε διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Peter. Οπότε καταλήγουν σε μια κοινή περιοδεία με τα προσωπικά τους μουσικά σχήματα κάτω από την επωνυμία Bad Boys Tour το 1995.
Στις 9 Αυγούστου του 1995 οι δύο τους αποδέχονται την πρόσκληση των KISS (δηλ. Gene Simmons και Paul Stanley) να εμφανιστούν στην εκπομπή του “MTV Unplugged”, ήταν η πρώτη φορά που όλα τα αυθεντικά μέλη βρισκόντουσαν επί σκηνής για να εκτελέσουν μερικά από τα πιο κλασσικά κομμάτια του σχήματος, η τελευταία φορά που είχε γίνει κάτι τέτοιο ήταν στην περιοδεία του “Dynasty” το 1979.
Τα πράγματα έδειχναν να εξελίσσονται καλά για τον Ace όσο και για τους KISS, κυκλοφορούν με τα αυθεντικά μέλη έναν καινούριο δίσκο με τίτλο “Psycho Circus” τον Σεπτέμβριο του 1998. Ο Ace συμμετέχει με την σύνθεση του ”Into The Void”. H Reunion περιοδεία δύο χρόνια νωρίτερα είχε πάει πραγματικά πολύ καλά, σε αντίθεση με την προωθητική περιοδεία του “Psycho Circus”, το συγκρότημα προχώρησε σε ένα διάλειμμα και σχεδίασε μια επερχόμενη περιοδεία την Farewell Tour η οποία θα ξεκίναγε τον Μάρτιο του 2011. Ο Ace υπέγραψε να συμμετάσχει στην αποχαιρετιστήρια αυτή περιοδεία τονίζοντας όμως πως δεν θα συνέχιζε μαζί τους μετά την ολοκλήρωσή της. Ο Gene Simmons και ο Paul Stanley άλλαξαν γνώμη και επέκτειναν τις ζωντανές εμφανίσεις τους, επισημαίνοντας πως δεν σκόπευαν να αποσυρθούν όπως αρχικά είχαν συζητήσει και ανακοινώσει. Η τελευταία εμφάνιση αυτής της σύνθεσης των KISS έγινε στις 24 Φεβρουαρίου του 2002 στην τελετή λήξης των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, ο Ace μετά από αυτή την εμφάνιση έφυγε ξανά από το συγκρότημα.
Ο Ace ξεκίνησε να καταστρώνει και να υλοποιεί σχέδια που αφορούσαν την προσωπική του καριέρα πότε κάτω από το όνομα Frehley’s Comet και πότε κάτω από το δικό του όνομα. Η μοναδική επαφή που υπήρξε με τους πρώην συνεργάτες του ήταν με τον πρώην drummer των KISS, Peter Criss όταν ο ένας προσέφερε στον άλλο τις υπηρεσίες του ως κιθαρίστας και drummer αντίστοιχα, άλλωστε ο Ace πάντοτε διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Peter. Οπότε καταλήγουν σε μια κοινή περιοδεία με τα προσωπικά τους μουσικά σχήματα κάτω από την επωνυμία Bad Boys Tour το 1995.
Στις 9 Αυγούστου του 1995 οι δύο τους αποδέχονται την πρόσκληση των KISS (δηλ. Gene Simmons και Paul Stanley) να εμφανιστούν στην εκπομπή του “MTV Unplugged”, ήταν η πρώτη φορά που όλα τα αυθεντικά μέλη βρισκόντουσαν επί σκηνής για να εκτελέσουν μερικά από τα πιο κλασσικά κομμάτια του σχήματος, η τελευταία φορά που είχε γίνει κάτι τέτοιο ήταν στην περιοδεία του “Dynasty” το 1979.
Τα πράγματα έδειχναν να εξελίσσονται καλά για τον Ace όσο και για τους KISS, κυκλοφορούν με τα αυθεντικά μέλη έναν καινούριο δίσκο με τίτλο “Psycho Circus” τον Σεπτέμβριο του 1998. Ο Ace συμμετέχει με την σύνθεση του ”Into The Void”. H Reunion περιοδεία δύο χρόνια νωρίτερα είχε πάει πραγματικά πολύ καλά, σε αντίθεση με την προωθητική περιοδεία του “Psycho Circus”, το συγκρότημα προχώρησε σε ένα διάλειμμα και σχεδίασε μια επερχόμενη περιοδεία την Farewell Tour η οποία θα ξεκίναγε τον Μάρτιο του 2011. Ο Ace υπέγραψε να συμμετάσχει στην αποχαιρετιστήρια αυτή περιοδεία τονίζοντας όμως πως δεν θα συνέχιζε μαζί τους μετά την ολοκλήρωσή της. Ο Gene Simmons και ο Paul Stanley άλλαξαν γνώμη και επέκτειναν τις ζωντανές εμφανίσεις τους, επισημαίνοντας πως δεν σκόπευαν να αποσυρθούν όπως αρχικά είχαν συζητήσει και ανακοινώσει. Η τελευταία εμφάνιση αυτής της σύνθεσης των KISS έγινε στις 24 Φεβρουαρίου του 2002 στην τελετή λήξης των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, ο Ace μετά από αυτή την εμφάνιση έφυγε ξανά από το συγκρότημα.
TRIVIA:
Για να αποκτήσει το ασημί μαλλί στο εξώφυλλο του ομώνυμου πρώτου album των KISS, ψέκασε το μαλλί του με σπρέι σε ασημί χρώμα υποθέτοντας πως θα το ξέβγαζε ευθύς αμέσως, έκανε λάθος.
"Queen For A Day" ήταν ο τίτλος ενός τραγουδιού που ηχογραφήθηκε για το album των KISS “Destroyer” και γράφτηκε για να το τραγουδήσει ο Ace, ο ίδιος αρνήθηκε οπότε και το τραγούδι αποσύρθηκε από τον δίσκο.
Το "Rocket Ride" γράφτηκε αρχικά για το solo album του Ace, αλλά το συγκρότημα
χρειαζόταν studio τραγούδια για την τέταρτη
πλευρά του “Alive II”, οπότε ο Ace τους έδωσε αυτή την σύνθεση.
Ο Ace ηχογράφησε έναν δίσκο με το συγκρότημα του, τους Mollimo το 1971 αλλά ο δίσκος αυτός δεν κυκλοφόρησε ποτέ,
ενώ έκανε την παραγωγή στο πρώτο demo των WASP το 1983.
ΔισκογραφIα ACE FREHLEY
ΔισκογραφIα ACE FREHLEY
Kiss
Kiss [1974]
Hotter Than Hell [1974]
Dressed To Kill [1975]
Alive I [1975]
Destroyer [1976]
Rock ‘N’ Roll Over [1976]
Love Gun [1977]
Alive II [1978]
Double Platinum [1978]
Ace Frehley [1978]
Dynasty [1979]
Unmasked [1980]
(Music From) The Elder [1981]
Killers [1982]
Smashes, Thrashes & Hits [1988]
MTV Unplugged [1996]
You Wanted The Best, You Got The Best [1996]
Greatest Kiss [1997]
Psycho Circus [1998]
Kiss Box Set [2001]
The Very Best Of Kiss [2002]
The Best Of Kiss [2003]
Kiss Gold [2004]
The Best Of Kiss, Vol.3 [2006]
Kiss Alive 1975-2000 [2006]
Kiss [1974]
Hotter Than Hell [1974]
Dressed To Kill [1975]
Alive I [1975]
Destroyer [1976]
Rock ‘N’ Roll Over [1976]
Love Gun [1977]
Alive II [1978]
Double Platinum [1978]
Ace Frehley [1978]
Dynasty [1979]
Unmasked [1980]
(Music From) The Elder [1981]
Killers [1982]
Smashes, Thrashes & Hits [1988]
MTV Unplugged [1996]
You Wanted The Best, You Got The Best [1996]
Greatest Kiss [1997]
Psycho Circus [1998]
Kiss Box Set [2001]
The Very Best Of Kiss [2002]
The Best Of Kiss [2003]
Kiss Gold [2004]
The Best Of Kiss, Vol.3 [2006]
Kiss Alive 1975-2000 [2006]
Solo
Frehley’s Comet [1987]
Live + 1 [1988]
Second Sighting [1988]
Trouble Walking [1989]
Spacewalk, (A Tribute To Ace Frehley) [1996]
12 Picks [1997]
Loaded Deck [1997]
Return Of The Comet, (A Tribute To Ace Frehley) [1997]
Greatest Hits Live [2006]
Anomaly [2009]
official website: http://www.acefrehley.com/
CATEGORY: TRIBUTES
AUTHOR: LOUIS KOSTOPOULOS from HARD, HEAVY & SOUTHERN
No comments:
Post a Comment